Wat we dagelijks nodig hebben om te groeien, te herstellen, of te bewegen zijn voedingsstoffen: eiwitten, koolhydraten, vetten, mineralen, en vitamines. Door voldoende en gevarieerd te eten en te drinken krijgt ons lichaam de vereiste dagelijkse hoeveelheid aan voedingstoffen.

Rond het eten en drinken hebben we een enorme cultuur geschapen. Zo zijn er honderden kookboeken met uiteenlopende recepten. Kookprogramma’s waar jong en oud strijden wie het lekkerste gerecht kan maken. Restaurants met of zonder een Michelinster voor hen die graag uit eten gaan. Cafetaria’s, eetcafés, eetkraampjes voor wie een snelle hap voldoende is. Wat ze allemaal gemeen hebben, is dat het eten lekker moet smaken.

Een scala aan voedselproducten (verse groenten en fruit, vlees en vis, half en geheel klaargemaakte maaltijden) dat wordt aangeboden door supermarkten maakt deel van deze cultuur. Dat er ook een keerzijde is; de enorme voedselverspilling, daar zijn wij minder van bewust.

Volgens de WUR verspillen we jaarlijks per capita tussen de 105-152 kg. Wat de bijdrage is aan voedselverspilling in 2020 van supermarkten, zie je in het cirkeldiagram hieronder.

Gezien de groeiende voedselschaarste in de wereld moeten we voedselverspilling zoveel mogelijk zien te voorkomen. Ook vanuit het oogpunt van duurzaamheid, want bij het productieproces van verpakte voedselproducten zijn grote hoeveelheden energie en water nodig, evenals grote hoeveelheden verpakkingsmaterialen.

Voedselverspilling kan je daarom ook zien als een verspilling van energie, water en materialen (inkt, glas, metaal, papier, plastic) naast het voedsel zelf.

Elke bijdrage om voedselverspilling te voorkomen telt. Bram Wondergem zegt daarom in het laatste hoofdstuk van zijn boek ‘Duurzame ontwikkeling, een inleiding’.

Bewust zijn van je eigen koopgedrag en jezelf afvragen, of je het product echt nodig hebt, is de eerste stap. Heb je het echt nodig dan is de volgende stap, kijken of het product op een duurzame wijze is geproduceerd.

Tegen de hierboven geschetste achtergrond is het alternatief dat Gert Jan Jansen in zijn boek ‘Kleinschaligheid als alternatief’, nieuwe Meentes in een nieuwe economie ‘ (2014) bespreekt niet alleen een duurzame, maar ook een werkbare oplossing om voedselverspilling tegen te gaan.

In het kader van het voorlichtingscampagne ‘Naar sociaal duurzame Molukse wijken’ is voor wijkbewoners in Molukse wijken waar voldoende groene ruimte aanwezig daarom de moeite waard om kleinschaligheid als alternatief om zelf voedsel te verbouwen te overwegen en met elkaar te bespreken.

Om de discussie te helpen opgang te brengen zal Buro Pro-kumpulan het alternatief op hoofdlijnen uitwerken.